عبدالکریم بهنیا متولد ۱۳۲۲ در شوشتر، آب‌شناس ایرانی و نویسنده کتاب سال ایران در علوم عملی در سال ۱۳۶۸ بود. وی مدرک دکترای خود را در رشته هیدرولوژی آب‌های سطحی از دانشگاه کارولینای شمالی آمریکا در سال ۱۳۵۷ دریافت کرد.
ایسنا، وی به واسطه کتاب‌ها و تحقیقاتش در زمینه قنات به عنوان پدر علم قنات ایران شناخته می‌شود.
دکتر بهنیا ۳۰ فروردین‌ماه در تهران درگذشت.
برخی جوایز و افتخارات علمی دکتر بهنیا به این شرح است:
برنده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران (هفتمین دوره) در علوم عملی در سال ۱۳۶۸ به دلیل تألیف کتاب قنات سازی و قنات داری (از طرف رئیس جمهوری)
برنده جایزه پژوهشگر فعال در سال ۱۳۷۴ از طرف دانشگاه شهید چمران اهواز
لوح تقدیر به دلیل برنده شدن جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران از طرف دانشگاه شهید چمران در سال ۱۳۷۸
برنده جایزه تجلیل از فعالیت‌های تحقیقاتی (چاپ کتاب) در دو سال متوالی (سال‌های ۱۳۸۰ و ۱۳۸۱) از طرف دانشگاه شهید چمران اهواز در هفته پژوهش
تقدیر به دلیل سال‌ها تلاش و پایداری در عرضه فرهنگ و هنر از طرف وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۱۳۸۲
دکتر علی‌محمد آخوندعلی، رئیس دانشگاه شهید چمران اهواز در پیامی درگذشت دکتر عبدالکریم بهنیا را تسلیت گفت.
در این پیام آمده است:
«انا لله و انا الیه راجعون
اطلاع از درگذشت استاد و همکار فرهیخته دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، پیشکسوت علم قنات ایران، زنده یاد دکتر عبدالکریم بهنیا، موجب تاسف عمیق اینجانب گردید.
این مرغک بی وفای دنیا
چیند چو دانه عمر ما را
یک دانه ز ما زمین نماند
از پیش و پس و زیر و بالا
(ع. م. آ.)
فقدان این شخصیت علمی که همه حیات او صرف عرصه آموزش دانشجویان و دانش پژوهان رشته مهندسی و علوم آب بود برای همه کسانی که با او آشنا و از او بهره گرفته‌اند سخت و سنگین است.
این استاد فقید افزون بر آن که معلمی دلسوز بود، انسانی خوش اخلاق، متواضع و فروتن بود.
تدریس دروس هواشناسی، منابع آب، هیدرولوژی آب‌های سطحی، زیر زمینی و قنات و انتشار آثار و فعالیت‌های پژوهشی او در مجلات و نشریات داخلی و بین‌المللی در زمینه‌های مذکور و همچنین تألیفات وی در حوزه فرهنگی و اجتماعی از آثار ماندگار اوست.
اینک که او دنیای فانی را وداع و در جوار رحمت الهی آرام گرفته است از درگاهش برای او رضوان و مغفرت تمنا می‌نمایم، باشد که همه این فعالیت‌های ارزشمند در راه علم، دانش و فرهنگ ذخیره‌ای نیک برای آخرت ایشان باشد. امید است همه بازماندگان آن فقید سعید، دوستان و همکاران او در ذیل عنایات حق تعالی مشمول سلامتی و صبر و اجر باشند.»
ایسنا، وی به واسطه کتاب‌ها و تحقیقاتش در زمینه قنات به عنوان پدر علم قنات ایران شناخته می‌شود.
دکتر بهنیا ۳۰ فروردین‌ماه در تهران درگذشت.
برخی جوایز و افتخارات علمی دکتر بهنیا به این شرح است:
برنده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران (هفتمین دوره) در علوم عملی در سال ۱۳۶۸ به دلیل تألیف کتاب قنات سازی و قنات داری (از طرف رئیس جمهوری)
برنده جایزه پژوهشگر فعال در سال ۱۳۷۴ از طرف دانشگاه شهید چمران اهواز
لوح تقدیر به دلیل برنده شدن جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران از طرف دانشگاه شهید چمران در سال ۱۳۷۸
برنده جایزه تجلیل از فعالیت‌های تحقیقاتی (چاپ کتاب) در دو سال متوالی (سال‌های ۱۳۸۰ و ۱۳۸۱) از طرف دانشگاه شهید چمران اهواز در هفته پژوهش
تقدیر به دلیل سال‌ها تلاش و پایداری در عرضه فرهنگ و هنر از طرف وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۱۳۸۲
دکتر علی‌محمد آخوندعلی، رئیس دانشگاه شهید چمران اهواز در پیامی درگذشت دکتر عبدالکریم بهنیا را تسلیت گفت.
در این پیام آمده است:
«انا لله و انا الیه راجعون
اطلاع از درگذشت استاد و همکار فرهیخته دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، پیشکسوت علم قنات ایران، زنده یاد دکتر عبدالکریم بهنیا، موجب تاسف عمیق اینجانب گردید.
این مرغک بی وفای دنیا
چیند چو دانه عمر ما را
یک دانه ز ما زمین نماند
از پیش و پس و زیر و بالا
(ع. م. آ.)
فقدان این شخصیت علمی که همه حیات او صرف عرصه آموزش دانشجویان و دانش پژوهان رشته مهندسی و علوم آب بود برای همه کسانی که با او آشنا و از او بهره گرفته‌اند سخت و سنگین است.
این استاد فقید افزون بر آن که معلمی دلسوز بود، انسانی خوش اخلاق، متواضع و فروتن بود.
تدریس دروس هواشناسی، منابع آب، هیدرولوژی آب‌های سطحی، زیر زمینی و قنات و انتشار آثار و فعالیت‌های پژوهشی او در مجلات و نشریات داخلی و بین‌المللی در زمینه‌های مذکور و همچنین تألیفات وی در حوزه فرهنگی و اجتماعی از آثار ماندگار اوست.
اینک که او دنیای فانی را وداع و در جوار رحمت الهی آرام گرفته است از درگاهش برای او رضوان و مغفرت تمنا می‌نمایم، باشد که همه این فعالیت‌های ارزشمند در راه علم، دانش و فرهنگ ذخیره‌ای نیک برای آخرت ایشان باشد. امید است همه بازماندگان آن فقید سعید، دوستان و همکاران او در ذیل عنایات حق تعالی مشمول سلامتی و صبر و اجر باشند.»
